Chori By Madhu Mangesh Karnik

गोपू चालत चालत खूप लांबवर आला. तेथे अद्याप न कापलेले एक शेत  उभे होते. भाताच्या ओंब्यानी गच्च भरलेले, वाऱ्यावर डुलणारे आणि त्यावर पोपटांचे थवे भरारत होते. लांब शेपट्यांचे हिरवेगार पोपट पलीकडच्या झाडीतून बाणासारखे धावत येत आणि त्या शेताला भिडत. चोचीत एकेक ओंबी पकडून पुन्हा माघारी जात.